Ontwikkeling:
De Fear Paralysis wordt gezien als de angst-verlammingsreflex. Deze reflex ontstaat kort na de conceptie en zou ruim voor de geboorte geïntegreerd moeten zijn.
De Fear Paralysis Reflex is bepalend voor een al dan
niet ontspannen en gecontroleerd leven.
De belangrijkste primaire reflexen in tijden van stress zijn de Fear Paralysis
en de Moro Reflex. Als mensen vaak angstig of bezorgd zijn, of vaak
piekeren, is de kans groot dat één of beide stressreflexen nog actief zijn.
De Fear Paralysis wordt ook wel terugtrekreflex genoemd. Als alléén de FP nog actief is (en de Moro niet) dan trekken we ons terug en sluiten de wereld buiten. We “bevriezen” als het ware.
Als de Moro ook actief is is het moeilijk ons te beschermen tegen de buitenwereld. Ook de zintuigen zijn dan vaak erg gevoelig.
In vergelijking tot de MORO, die geactiveerd wordt door plotselinge verandering in de stand van het hoofd of ander deel van het lichaam, wordt de Fear Paralysis geactiveerd door een intense auditieve en visuele prikkel of door plotselinge, (heftige) aanraking (tactiel).
Het doel van de FP in de baarmoeder is om het kind te beschermen wanneer de moeder blootgesteld wordt aan een korte heftige situatie. Het is een soort schild dat het kind beschermt. Wanneer de zwangere moeder echter te lang stress ervaart, in angst leeft, ziek is of andere langdurige emoties doormaakt, heeft dit direct gevolgen voor het ongeboren kind. Het kind ontwikkelt zich het beste wanneer er rust en ontspanning is.
De te lange aanwezigheid van het stresshormoon vertraagd de ontwikkeling van het zenuwstelsel en het kind zal zelf ook meer op scherp blijven staan.
Een kind dat elke dag op scherp staat heeft de kans op ontwikkelingsachterstanden. De kans bestaat dat het heftig blijft reageren op prikkels van buitenaf. Blijvende overgevoeligheid voor geluid, licht en aanraking, beperken een kind in het zich veilig voelen en zorgen voor beperking in een gezonde, goede ontwikkeling o.a. op het gebied van leren en gedrag.
Het effect:
Mensen met een actieve FP zijn vaak overdreven angstig en willen liever geen nieuwe dingen uitproberen. Ze zullen alles doen om deze omstandigheden te omzeilen. Kunnen ze er niet onderuit komen? Dan kan het systeem zichzelf uitschakelen en is er grote kans op blokkeren of een black out (dit is in feite de “bevriezing” van je hersenen.)
Een lichaam dat constant een verhoogt stressgehalte heeft en constant op scherp staat, loopt het gevaar om overprikkelt te raken van alles en iedereen om zich heen. Om toch te proberen te voldoen aan de eisen die aan hem gesteld worden op sociaal en cognitief gebied, bestaat er grote kans dat je aan het eind van de dag een overprikkelt, boos, vermoeid en onhandelbaar kind thuis krijgt. Het heeft uren het uiterste van zijn kunnen moeten geven en dit komt er thuis uit.
Kenmerken van een nog actieve Fear Paralysis:
- Overgevoelig
- Last van vermoeidheid
- Gevoelig voor reisziekte
- Slechte balans
- Slecht oogcontact,
- Kan niet denken en bewegen tegelijkertijd
- Blokkeren of bevriezen wanneer ze zich uitgedaagd voelen
- Oppositioneel gedrag
- Moeilijk affectie laten zien
- Onwerkelijke angsten / Overdreven angstig
- Driftbuien, explosief
- Onverzettelijkheid, koppig
- Onwil om te veranderen
- Negatieve houding
- Moeite met aanpassen aan nieuwe situaties
- Adem inhouden
- Erg aanhalig
- Niet houden van verandering of verrassing
- Probeert niets nieuw uit, vooral niet waar iets verwacht wordt
- Extreme verlegenheid
- Lage stresstolerantie
- Onzekerheid, weinig zelfvertrouwen
- Erbij willen horen
- Overmatig blijven hangen in gewoontes
- Overmatig hangen aan ouders
- Extreme vermoeidheid
- Migraine
- OCD (anti sociale en obsessieve gedragsstoornis)
- ASS (aan autisme verwante stoornis)
- Selectief Mutisme (niet spreken in specifieke situaties
- Regelmatig flauwvallen
- Slaap- en/of eetstoornissen
- Overgevoeligheid voor aanraken, geluid, veranderingen in het gezichtsveld.
- Depressie, Burn-out
- Paniekaanvallen